Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, SXVI (?), Kn (raytar), T (raytar), L, SWil, SW, SJP notują

Formy: lp B. uż. żyw. rajtara; ~ lm D. rajtarów; C. rajtarom; B. uż. nosob. rajtary; N. rajtarami

Etymologia: <niem. Reiter>

Znaczenia:

»żołnierz służący w rajtarii, tj. konnicy ubranej i uzbrojonej na sposób niemiecki«: Ráytárom też ktorzy vpiwszy się/ ták śmiele pod sámy przekop podpadáli/ z łáski Bożey znácznie się strzelbą chłostá dáłá/ koni szesnastu im vbito/ Pułkowniká zábito/ pod sámym Graffem Mánsfeldem koniá postrzelono. BiałłozorList A2v. Po obiedźie p. Meden Iflanczyk 60. koni Ráytárow vkázował. BielDiar Bijv. Pan Márszałek záś Wielki Kśięstwá Litewskiego/ Raytáry y Vsarze támże z pułku swego Vszykowawszy poszedł/ przodkuiąc przed nimi/ Stáwił się wtąż potężnie pospołu y z nimi. OzimSzturm B [Aiijjv]. [...] Pan Márszałek z cżęśćią piechoty/ z Vsarzmi y z Ráytarámi [...] [szedł]. RekupSmol Aiij. Przychodzi zatym list przez umyslnego Raytara. PasPam 73v.