Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1624-1625

Formy: lp M. relikwia; B. relikwią; ~ lm B. relikwie

Etymologia: <łac. reliquiae>

Znaczenia:

»pozostałość po ciałach ludzi świętych lub rzeczach do nich należących«: Słuchał królewic jmć [Władysław IV Waza] mszy u ś. Jędrzeja i tamże w kaplicy podziemnéj widział relikwią zacną krwi Pana Jezusowéj, która z boku Zbawiciela naszego wypłynęła gdy go Longinus rotmistrz włocznią przebił [...]. PacOb 150-151. [...] iest [...] Relikwia znána Száty Przenaświętszey P. Máriey z Ráńtuchá iey y z sukienki, mleko z pierśi teyże Przenaświętszey Pánny y Bogárodźice. PruszczKlejn 48. Scisnął mię [ksiądz Piekarski] z konia za głowę y Błogosławił a zdiąwszy z się relliquiie włozył na mnie. PasPam 58-58v.