Data ostatniej modyfikacji: 03.12.2019
Słowniki:
SXVI,
Kn,
T,
L (
rozprószyciel; XVI-XVII),
SWil,
SW (
rozproszyciel, rozprószyciel) notują
SStp,
SJP nie notują
Znaczenia:1. »ten, kto powoduje rozpadnięcie się, rozpierzchnięcie się, rozsypanie się, burzyciel, dewastator, niszczyciel«: Rosproszyciel [...] Dissipator [...]. Kn 932.
Rozproszyciel/ Depopulator, Expopulator, oris, g. masc. Verherger/ Vederber/ Verwüster/ Verbringer. DasHünDict S ss iiijv.
2. »ten, kto marnuje, trwoni, marnotrawca, rozrzutnik, utracjusz«: A przetoż iestem rozproszyciel skárbu Páná mego/ iestem łupieżcá dobr Oycá moiego: iestem roskosznik w obfitościách Cerkwie Chrystusowey: iestem marnotrawcá w Oyczystym dziedzictwie Krolá mego. SmotLam 25.
Rosproszyciel, dissipateur. KulUszDyk 165.
Rosproszyciel, ein Verschwender. BierSłowa 196.
Rozproszyciel. Zerstreuer. dissipateur. T III 1910.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]