Data ostatniej modyfikacji: 21.11.2019
RUMYN rzecz. m
Warianty fonetyczne: RUMYN, *RUMIN
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1684
Formy: lp M. Rumyn; ~ lm M. uż. nosob. Ruminy; N. Rumynami
Znaczenia:
»członek jednego z różnych narodów pochodzenia romańskiego«: Po tych wszystkich wtargnieniach, znowu inszych ord wtargnienie, z któremi już Węgrowie złączeni z Rumynami temi z Mamoreszu i Ołtu wojowali, bo już ordy i za góry szyrząc się koczowiskami, gdzie po dziś dzień domów ich znaki za górami i w górach są oczewiste [...]. CosChronCzam 262. O nazwiskach różnych narodu wołoskiego i multańskiego Imię z pierwszej osady przez Trajana najprawdziwsze Rumyn albo Romanus, które nazwisko miedzy sobą ten naród zawsze zatrzymywał, i zrazu po osadzie, i po spustoszeniu, jako się rzekło, i po powtórnej osadzie pod dziś dzień, toż imię pospolite jest i Multanom, i Wołoszy, i tym, którzy w Siedmigrodzkiej mieszkają ziemi. Rumyn laty odmienione z Romanina Rumyn, i teraz kiedy pytają kogo czy umie po wołosku, mowią szty rumyneszte mało nie scis romanice. CosChronCzam 263. Po tej porażce Tatarowie dalej w pola odstąpili, a Ruminy, to jest Romanie, a najpierwej Montanie albo Muntanie, z gór na wolniejsze grunta wystąpili z hospodarem swoim Negrulem. CosChronCzam 263.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM