Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»razem z trzema innymi osobami«: Tego dniá Szembeká moskwá w podkopie sámo siodmego záwáliłá ledwie sámoczwárt wyszedł. BielDiar Cv. Czeladzi nam z sobą nie kazano brać, jedno po kilku, to jest: książę jmć miał być samoczwart, a my z panem Żółkiewskim każdy z nas samotrzeć; drudzy po jednemu tylko czeladnikowi brać mieli; ale się to potém w niektórych z naszej kompanii pomieszało, którzy w nadziei łaski pańskiéj i czeladzi i koni mieli, co chcieli. PacOb 7. Admirał sam ujechał na okręty te samoczwart, które stały przy nim téj nocy, po któréj nazajutrz ustąpić musieli. LancKoniec 125. Samoczwárt/ […] Tribus, quatuor comitatus […]. Kn 978. Do których sądów przyjeżdżając mają się wszyscy tak zachować aby nie w większym poczcie jedno w takim, jaki jest w prawie pospolitem opisany, przyjeżdżać do zamku najwięcej z ośmią dziewięcią osób, inkludując w to przyiacioły i sługi wchodzić a do sądu partes litigantes każdy z nich nie w większej liczbie jedno samoczwart tak jako się w trybunale zachowuje postępować i wchodzić powinien, secus facientis paenis publicis in iudicio praesenti przez instygatora sądu naszego repetendis subiacere mają. LaudaWisz20 1632 326. Myśmy troszkę niewcześnie przyjachali, tylko samo czwart w kompaniej wziąwszy z sobą P. Góreckiego Sekretarza naszego Króla Jego Mci i P. Gieca żantiloma JM Radziwiła wierszchami, jako zwyczaj jest, iż proszą tych wszystkich na wieczerzę, którzy tych początku łowów dopomagają [...]. GawarDzien 65. Item/ Miał ieden Sláchćić spráwę w Krákowie/ dla ktorey mieszkał tydźień sámowtor w iedney gospodźie/ więc zástał swego Przyiaćielá/ ktory iuż trzy dni przed nim pierwey stánął w teyże gospodźie. Przyiechał znowu inny iego towárzysz sámoczwart/ mieszkáli z nim wespoł cztery dni. GorAryt 166. Także nikt na te sądy w większej liczbie niż prawem o trybunale opisano jest przyjeżdżać nie będzie, na ratusz zaś najwięcej samodziesiąt a do izby samoczwart powinien będzie wchodzić. LaudaWisz21 1673 624. Wten czás tedy pokrywszy twarz swoię maszkarą, sámoczwart był własną Zonę porwał, goniono ich bez omieszkánia, á dogoniony kiedy obronnie chćiał znią uchodźić, ranny w tey bitwie z pistoletu, muśiał się w Sienie zátrzymać, często od Eugenii odbieraiąc wiádomośći, między ktoremi y tá go doszłá, że młoda Markwesowa sprowadźiwszy sobie Pielgrzymá iákiegoś w dom, kochać go záczęłá byłá. AulRaczHip 127-128. Zboycy iedny odięli go [dziecko] człowiekowi Rycerskiemu/ ktory przez puszczą á las wielki/ z dźiećięćiem samoczwárt idąc małpie go odiął/ y ták z trudnośćią tego doszedł/ że dla niego Małpę zábić muśiał/ ktorą máłpę samiż ći zabitą náleźliy [!] ktorzy to dźiećię Rycerzowi odbili/ gdy z nim ku morskiemu portowi wyszli/ to dźiećię przedáwać/ ábo ie temu zá podárzeniem wroćić/ ktoryby o zgubionym dźiećiątku pytáł [...]. HistOt B2-B2v. Samoczwart. selbst-vierter. lui-quatriéme. T III 1981.