Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lp M. sentencja; B. sentencją; ~ lm B. sentencje

Etymologia: <łac. sententia>

Znaczenia:

1. »sąd, opinia«: Widoczne rzeczy były ze to nie w Smak było Senatorom gdy zrozumieli że ta iego Sentencyia była ex mente [króla]. PasPam 142v. Dopiro rozni roznie daią Sentencyie ten tego ten zas inszego chwaląc. PasPam 230v.

2. »krótkie powiedzenie zawierające jakąś myśl filozoficzną, jakąś prawdę życiową, morał, maksyma«: Zgoła weryfikuie się owa Sentencyia Qui nescit orare discedat in Mare. PasPam 67. Powiedział tu iakąs sentencyią ale iey Niepamietam. PasPam 137v.

3. »postanowienie; wyrok«: Zgodźmyż sie ná iedne Sentencyą/ á pokoy vczyńmy. NowinyMosk D2. Siodma okoliczność: iż tym sposobem SS. Apostoł owie inni ktorym władza będzie sądzenia ná tym Trybunale, máiąc dostatecznie przeyzrzaną sobie sprawę każdego, ferowáć będą sentencyą iednych zbáwienia, drugich potępienia, bez żadnego ubliżenia powagi sędziego Chrystusa. BystrzInfCosm I3v.