Słownik XVII wieku

Znaczenia:

nazwa własna »przedstawiciel narodu serbskiego, mieszkaniec Serbii«: Za nimi bardzo dobrą Lipski wiedzie sprawą Sto koni Petyhorców pod krętą Śreniawą, Drugie sto, pod takimiż co i owych herby, Pracowite Wołochy prowadził i Serby. PotWoj1924 96. Swieć teraz dłużey złotowłose Słońce Przypátruiąc się igrażce Marsowy A coś pod Wiedniem śpieszyło w Edońce Tu biy promieńmi, ćiemnolotne Sowy Iuż nie Bulgáry, Serby, Mácedońce Ale Herszt szczyry; y wybor woyskowy. ChrośTrąba C4. Co gdy się w Polscze niesczęśliwie traktuje, cesarz turecki Achmet sołtan, Doroszowym duchem napuszony, z wojskiem wielkim do Wołoch przez Dunaj przeprawił się i tam z Tatarami, Mołdawami, Wołoszą, Serbami i inszymi narodami złączywszy się, w liczbie 300000 pod Chocimiem nad Dniestrem staje. JemPam 400. CYGANÓW Konstytucye ćierpieć nie każą, ani Wołochów, ani Serbów; o czym Konstytucya Roku 1624. ŁubHist 134.

*SERBY nmos blp

Formy: lm B. serby; N. serbami; Ms. serbach

Znaczenia:

»instrument muzyczny, gęśle serbskie«: Euterpe tákże Kruto Muzy im śpiewáły/ Ná Serbach im cygáńskie dźieći pomagáły. OzimSzturm Biijv [Biij]. W Pradze, w Czechach, urobił rzemieśnik serby do grania, na których mogło grać sześc. smyczków a rąk dwanaście, było stron 28. A każdy swym strojem skrzypek stroił. Była rzecz tak słodka do słuchania, gdy grano, że zaraz człek spać musiał, a jeszcze gdy sobie gorzałką podpił. Ma tu przyść z tymi serbami do Kujaw. NowSakBad 333.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]