Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: SIERSZEŃ

Słowniki:
SW (szerszeń, sierszeń) notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lm B. uż. osob. szerszeniów; uż. nosob. sierszenie

Znaczenia:

1. »owad z rodziny os; Vespa crabo«

2.ekspr. »człowiek podlegający negatywnej ocenie moralnej z jakiegokolwiek względu, np. jako innowierca, złodziej«: [...] tákesmy natę/ monstrę/ y okázyą Bissurmáńską/ ábo śierszenie piekielne/ począwszy przededniem y cáły dźień/ áż y kilká godźin w noc/ bez iadłá pátrzáli: y było zgołá co widzieć/ vpátrowáć/ y słyszeć/ y vważáć; á zwłaszczá ták srogo pótężnego Páná y Mónárchy y wszemu świátu strásznego [...]. StarWyp B-Bv. Więc że złodźieystwo rozne/ iedne nie zásługuie śmierći: záś drugie tey podpada/ osobliwie świętokradztwo/ kradźież pospolitey rzeczy: ludźi chwytánie i przedawánie. Ztąd bierz sobie to zá pożytek Práw: Czytel: ná swoy pożytek nie bráć pożytkow Cerkiewnych/ boć te tym służą/ ktorzy Ołtarzowi służą/ ći ábowiem sądu powinni bedą/ ktorzy dáremnie wiosek y dobr Cerkiewnych/ excludowawszy Zakonnikow záżywáią/ iákoby merè im świętobliwi Fundatorowie nádáli/ záiste tym ći conferowáli/ ktorzy Páná Bogá vstáwicznie zá nich proszą/ co czynią Zakonnicy sámi: Záczym minąwszy tych szerszeniow/ im przysłuszáią. KalCuda 123.