W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.12.2012
SKARAĆ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1670
Formy: bezok. skarać; ~ cz. prze. lp m 3. os. skarał; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. skarze
Znaczenia:
»dotknąć karą, ukarać«: Pan Bog skarał Mentekukulego [Montecuccolego] bo go z działa postrzelono. PasPam 71v. Y Dyiaboł ustąpi kiedy Bog ma kogo Skarać. PasPam 76v. Iezelis Winny to cie Bog w tey Okazyi do ktorey się gotuiemy skarze ieslis niewinny to wynidziesz zdrowo. PasPam 102-102v. Bog [...] Niech mię wyswiadczy iako protektor innocentiae [niewinności] [...] A tego Niech skarze ktory [mnie] tey opiniey [...] nabawił. PasPam 144v. Owi się modlą narzekaią. Bog nas skarał posłano naskogo wiązac anas Samych kreptuią[!]. PasPam 156.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: niechaj kogoś Bóg skarze: [Szlachta] Słucha iak zaiąc bębna rychło Wici Trzecie Kazą zbroyno kazdemu w swym stawac Powiecie. I na one Tatary, niechay ich Bog skarze O samey ciągnąć wodzie, y twardym sucharze [...]. PotWoj 50.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas