Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »zmęczyć, znużyć«: To ledwom skończył, aż też poczta przyszła, którąm przeczytać chciał przed przyjazdem książęcym; i takem się spracował i głowę sturbował, że kiedy książę przyjechał, ledwom dosiedział (bo racz Wć uważyć, jaki wczas z takim gościem!) i jenom się tego obawiał, żeby mię był paraliż nie naruszył w oczach jego, do czego było bardzo blisko. SobJListy 304.

2. »zatroskać, zmartwić, zaniepokoić«: A któż będzie tak szczęśliwy, że ten wyrok opowie żądzom mym życzliwy? Ten sam niechaj me serce swym mieczem przebije, niech w nektarze na mą śmierć truciznę zakryje; niech mię w oliwie smaży, niechaj pokazuje krzywy hak – mnie tym wszytkim namniej nie sturbuje. HugLacPrag 151. Rozum niech twój sam osądzi, gdy rozumiesz, że wzrok błądzi, Że to rzeczy niepodobne; bo i uszu nie są godne Te awizy, co cię niemi sturbowali niepewnemi. StanTrans 90.

◼ Przenośnie: ◼ Druga/ obwołáć było y obesłáć Tátáry/ y vpewnić/ żeby sie potężnie mocą zebrawszy/ kilką ślákow/ Czarnym/ Złotym/ Kuchnáńskim/ do Polski wpádli/ y tám co spráwiwszy/ y ich zturbowawszy/ tobie o wszytkim znáć dáli y mieysce tám nam do prześćia nágotowáli/ y o gotowośći ich/ y ostrożnośći nám oznáymili [...]. StarWyp D-Dv.

STURBOWANY
im. przym. bier.

Formy: lp M. m sturbowany; lm M. mos sturbowani

Znaczenia:

1. »zmęczony, znużony«: Szli całą noc. Skorotez iez oddniało Stanęli podewsią na łąkach Konie pasli sami tez iako sturbowani cozywo do Spania Moskwę wartą dobrze opatrzywszy. PasPam 89v-90. Posłałęm znowu do Praezydenta przyiechał ale się iuz połozył z turbowany y wieczerzy nie iadł. PasPam 263.

2. »zatroskany, zmartwiony, zaniepokojony«: [...] tym z łáski Bożey K. I. M. Pan Nász Miłośćiwy/ y wszytko cney Korony Rycerstwo/ y obywátele Koronni/ bynamniey nie są zátrwożeni/ ábo zturbowáni [...]. StarWyp B. Sturbowany tedy tą nowiną Rakoczy, wszystkimi siłami jakby do państwa swojego przebyć obmyśliwał, ale darmo, bo wszędzie o zajętych pasach ku Węgrom dowiedziawszy się, już tylko w samej Wołoszy, Multaniech i Kozakach miał nadzieję, że go przez Wołochy i Multany do Węgier prowadzić będą. JemPam 245.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]