Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: bezok. suplikować; ~ cz. ter. lp 3. os. suplikuje; lm 1. os. suplikujemy; 3. os. suplikują; ~ cz. prze. lm mos 3. os. suplikowali; ~ im. wsp. suplikując

Etymologia: <łac. suplicare>

Znaczenia:

»zwracać się z pokorną prośba; błagać«: Responde Czemus wzruszał pokoiu o ktorey Narody zawsze do Nieba Supplikuią. PasPam 195v. Niech będzie Imię iego Przenayswiętsze pochwalone na Wieki. Pokornie Supplikuiąc że by nas w kozdych afflikcyach a osobliwie w chorobach z Swoiey Oycowskiey niewypuszczał opieki. PasPam 281. Supplikuie ten Niewolnik do Maiestatu W k Mosci y ia moię zanim wnoszę instancyią. PasPam 285v. [...] Posłowie do Krolá I. M. z ofiárowániem wiernośći vsług swoich Pánu, supplikowáli o chleb, y o vkontentowánie w zasługách należyte. AwGrodz 1. Ich Mość Posłowie Sendomirscy, mieli też mieć w tych dniách audientią u Krolá I. M. ná ktorey inter alia supplikowáć máią de relegatione Woyská I. K. M. AwWarsz_1699_21II 1-2. A jm. pana Mroczka po wysłuchanej kalkulacyi oddalić suplikujemy, bo gdyby nie protekcyja jm. pana podkomorzego podczas konfederacyi nas sumptem onego nie utrzymała, pewnie by nas ani jednego nie zostało, bo ichm. panowie podstarościowie coraz to insze najeżdżają, do ostatniej nas zguby przyprowadzają. SupKuzRzecz 29.