W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 30.05.2023
SURMACZ rzecz. m
Warianty fonetyczne: SZURMACZ
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1634
Formy: lp M. szurmacz; ~ lm M. uż. osob. szurmacze; D. surmaczów
Znaczenia:
»członek orkiestry wojskowej grający na surmie«: Tu muzyká stroyna iecháłá rozmáita Cesárska/ Szurmácże/ Piszcżkowie/ Trębácze/ Bębenistowie/ y insza muzyká iego prywatna [...]. StarWyp C3v. Zá nim [koniem wojewody] trzech Surmáczow ná koniech/ w átłasowey bárwie. WjazdPar a4. J. X. Biskup łucki niosł krzyż, pontificaliter ubrany. Trębaczów surmaczów 20, doboszów z bębnami 6. Konie jezdne tureckie strojno po ussarsku ubrane, par 12. DiarPogKoniec 293. Gánek dla Muzyki Muzycy, Trebácze [!], Szyposze, Szurmácz, Dobosz. CzerComp 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
SURMACZ m
Formy: lp M. Surmacz
Znaczenia:
»nazwisko«: Prawo zupełne zasiadło za pozwoleniem iego M. p. Chrząscowskiego, pana y dzierzawcze Woly Kąmborskiej, ktorich imiona y przezwiska te są: Mikołay Długosz wojt przysięgły, Sebestiąn Długosz, ląn Rzecznik, ląn Ianusik, Ian Krauz, Mikołaj Surmacz, Tomasz Woynar, męzowie ławniczi. KsKomUl 56.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM