Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606-1608

Formy: lp M. suspicja; ~ lm M. suspicje

Etymologia: <łac. suspicio>

Znaczenia:

»podejrzenie, posądzenie«: To powiedział, że i w on czas, jako i teraz, partyzanci curialistae udawali, choć w rzeczach tak jawnych, że to wszystko suspicye, fałsze, obmowy, i mieli to sobie za śmiech, kiedy pan Kazimierski tę sprawę introdukował, aż kiedy go pan hetman wsparł, dopiero obaczyli, że to nie żart. ZebrzFundCz III 339. [...] bo nie przyiacielá spolnego iáko sie grożą/ krzyczą bić/ dusze swoie iáko obiecuią ze wszystkim na szánc stawić/ nie bárzo bespieczna: y chrześciánska rádá ráczey niecháć (Iesli iescze w kim przeciwny áfekt ku pánu trwa/ iesli iescze one niepewne suspicye w tym zimnym kraiu niewygásły: iesli ie kto subtelnemi wiátry ex visceribus regni) roznieca niechay/ mowię/ poyźrzy y pyta sie o nie winnosći Pánskiey o dobrotliwosci iego/ niechay sie zádziwuie/ ktorą wszytkim iest y był gotow pokazáć/ y iásnie pokazowáć raczył łáskę. BielDiar Ciijj [Diijj]. Do tego y záraz podał o sobie iásną suspicyą/ bo pobiwszy te Pogány/ nie do woyská násze[g]o/ ktore go ze wszytką konfidencyą ná pośiłek y dwudziestu piąći tyśięcy woyská iego/ iáko nam obiecował/ czekáło/ ále prosto z Pászportem Iego K. M. do Chocimá obroćił/ w kilku set tylko swych konfidentow [...]. SzembRelWej A-Av. Z nowu omnie druga Suspicyia. To własnie zdrayca do Związku poiechał z tey offensy co go tam potkała. PasPam 158v.