▲
Ustabilizowane połączenia wyrazowe:
▲
polska szabla »wojsko polskie; oręż polski«:
Tamtę Prowincyią nie szpada Niemiecka ale Polska zawoiowała Szabla. PasPam 71v.
Owi tedy co niechcieli szable Polskiey czekać na Lądzie a uderzyli się w Donay iedni tonęli drudzy napływawszy się wracali nazad do Lądu. PasPam 265v.
▲
szable dobywać:
Potym odesłał [...] obiecuiąc to nadgrodzić na inszą usługę ale nie natę Woynę gdzie Brat na Brata Szable dobywa. PasPam 192.
Turcy [...] wszystko Podole y Ukrainę zawoiowali Szable nie dobywaiąc. PasPam 235v.
Przeszedł Wezer przez wszystko Panstwo cale nie dobywaiąc szable bo niemiał na kogo. PasPam 267v.
▲
trzaskanie szablami »pobrzękiwanie szablami, branie się do szabel«:
Stał się tedy Srogi fremitus y trzaskanie Szablami. PasPam 184.
Od owych Circumstantow z leda Słowa ztanie się Huczek o Leda słowko trzaskanie szablami. PasPam 243.
◆
Związki frazeologiczne:
◆
szable dobyć:
◆
porywanie się do szabel »chwytanie za szable, rzucanie się do bójki na szable«:
Kozda Sessyia kozde kołowanie niebyło bez hałassow, Tumultow porywania się do Szabel. PasPam 180.
◆
podniesienie szabel na kogoś (coś) »zbrojne wystąpienie, wszczęcie wojny przeciw komuś«:
Gdy by go nąm był Pan Bog niebrał [...] do podniesienia Szabel na karki swoie nieprzyszło by było Polakom. PasPam 204.