Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: SZOT

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lp M. Szot; D. Szota; B. uż. żyw. Szota; ~ lm B. uż. osob. Szkotów

Znaczenia:

»człowiek narodowości szkockiej«: Iest w Polszcze Włoch/ iest Hiszpan/ Fráncuz/ Anglik/ Turczyn/ Tátárzyn/ iest Moskwá nászá/ iest Ruś zdawná/ Węgdrzyn [!]/ Niemiec/ Szot/ Szwed/ Murzyn/ y insze Nácye [...]. NowinyMosk B2. Po tey roboćie Lesel wyszedł z Miástá/ áby wprowádźił dwuch Cápitanow/ iednego Irlánczyká/ drugiego Szotá/ y z niemi 100 Drágonow: ktorym vfáli/ że vlic dostrzec mieli/ żeby żaden Mięszczánin/ áni żołnierz z domu nie wyszedł. RelWall A3v. [...] Nikogo te sześćdziesiąt, co za Dniestrem wyły, Dział, oprócz jedynego Szota nie zabiły [...]. PotWoj1924 264. Toż dopiero Władysław od boku swojego Śle wszytkich Anglów, Szkotów [...]. PotWoj1924 265.