ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 04.03.2015
TCHNIENIE rzecz. n
Słowniki:
SStp, Kn, T, SJP notują
SXVI (?), L (?), SWil (?), SW (?) nie notują
Formy: lp M. tchnienie; D. tchnienia; B. tchnienie
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji[Piołun] Dycháwicznych iest rátunkiem, wolne im tchnienie czyniąc. SyrZiel 340. Tchnienie nozdrzy naszych, to jest pomazaniec Pański, pojmany jest w jamach ich, o którymeśmy mówili: W cieniu jego żyć będziemy między narodami. BG Lm 4, 20. Owszem, przeciwko PAnu Niebá podniosłeś się/ y naczynie domu jego przyniesiono przed cię: á ty y Książętá twoje/ żony twoje/ y założnice twoje/ piliście wino z niego: nád to bogi śrebrne y złote/ miedziáne/ żelázne/ drewniáne/ y kámienne/ ktorzy nie widzą/ áni słyszą/ y nic nie wiedzą chwaliłeś: á Bogá/ w ktorego ręku jest tchnienie twoje/ y u którego są wszystkie drogi twoje/ nie uczciłeś. BG Dn 5, 23. A jakoż będzie mógł taki sługa Pana mego rozmówić się z takim Panem moim? Gdyż od tegoż czasu nie została we mnie siła, ani tchnienie zostało we mnie. BG Dn 10, 17. I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich. BG Ps 18, 16. I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego. BG 2Sm 22, 16. Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię. BG Hi 33,4. Tak mówi Bóg, Pan, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niej; który daje tchnienie ludowi mieszkającemu na niej, a ducha tym, co chodzą po niej. BG Iz 42. Uszy mają, a nie słyszą, ani mają tchnienia w ustach swoich. BG Ps 135, 17. Tchnienie Halitus (extremus) [...] Spiritus ultimus [...] Anhelatio [...] Spiritus gravis [...] vide Oddéch. Kn 1138. Tchnienie [...] 2) H francuskie aspiracyją albo letkim tchnieniem się wymawia. T III 2301.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: MM