Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, L (XVI), SWil, SJP notują
SStp, SXVI, SW nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. ż trepka; ~ lm M. m albo ż uż. nosob. trepki; B. m albo ż uż. nosob. trepki; Ms. m albo ż trepkach

Etymologia: <czes. trepka, z niem. Trippe>

Znaczenia:

zwykle w lm »lekkie obuwie,składające się zwykle tylko z podeszwy i przyszwy okrywającej palce nogi«: Kurpié/ postoły/ łápcié. Kieźcień. Trépki. v. Obow. Kurpié máiący ná nogách/ ábo boty grube. Kn 338. [...] Trepka/ calones, calopodiam, solea lignea. SzyrDict 446. Trzewiki ná klockách (trepkách y korkách) álbo y ná wysokich ábzácách nosić/ nie jest to sámo w sobie grzech. GdacPrzyd 23. Ztego w Oknach ubudwu u wierzchu Kamienia po Keszu urwał, a potym na Obrazie nad głową samą Swietego Antoniego w Ołtarzu bedącego stanął, y Trepki mu Srebrne znog zrzucił lec zadney Skody w Srebrze nie uczynił ani Obrazu nie naruszył. KomonDziej K. 213 r.