W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2015
*TRON rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lp D. tronu; B. uż. nżyw. tron; Ms. tronie
Etymologia: <łac. thronus>
Znaczenia:
»honorowe miejsce panującego«
Związki frazeologiczne: usieść na tronie »zostać królem«: Gdy bysmy byli mieli Czarnieckiego pewnie by był usiadł na Tronie. PasPam 232v. ◆ na tron [wynieść], na tronie posadzić, osadzić na tronie »obrać królem«: Choc bys y tey Swoiey dokazał imprezy co intendis [zamierzasz] Zebys tego Francuskiego kondysa na Tron krolestwa Polskiego [wyniósł] I ten kondysek nie wypryciał byc iuz większey nad tę w Polszcze godnosci. PasPam 196. Nieczyn Miłosciwy krolu tey konfuzyiey y nam y Sobie Naszey y Swoiey własney Oyczyznie ktora cię wychowała y na tym osadziła Tronie. PasPam 227. Slepe oczko [arcybiskup Prażmowski] nie przestaje swoich fakcey chcąc drugiego krola z Tronu na ktorym go Sąm P Bog posadził de turbare [strącić]. PasPam 235.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Związki frazeologiczne: na tronie posadzić:
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas