W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.04.2016
TRYUMFOWAĆ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: bezok. tryumfować; ~ cz. ter. lp 3. os. tryumfuje; ~ cz. przy. złoż. lp m 1. os. będę tryumfował; ~ nieos. cz. prze. tryumfowano
Etymologia: <łac. triumphare>
Znaczenia:
»odprawiać tryumf; pysznić się zwycięstwem a. sukcesem«: Nad osobą moią iako z Całego Woyska Tryumfowano Iako Złoczyncę Inkarcerowano Szukano, Inqvirrowano ledwie tylko że Niemęczono. Mieczem iednak y Smiercią grozono. PasPam 149v. Niech komu Nadzieia Sciele Roznych fortun na mysl wiele, Ia iuz będę Tryumfował kiedym Szczęsliwie stargował. PasPam 224. Director Monoculus iuz absolute Tryumfuie Iuz koronie Francuskiey y konkurrentowi do Skonałą y Nie odmięnną przez Gazety czyni otuchę. PasPam 228. Bardzo się tedy zawiodła zazdroszna Fortuna Chcąc Oyczyznę naszą y tak potrzebnego Spoliare Syna. Łaska y Protekcyia samego Boga niedała iey w tym Tryumfować. PasPam 269-269v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
TRYUMFUJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp C. n tryumfującemu
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas