Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2011
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1633
Etymologia: <może
fr. tulipe>
Znaczenia:1. »zawój, turban«: Ciebie li, Kalinowski, między widzę tymi, abo i piękna domu nadziejo Chmieleckich, w ubierze i tulipach spahijó[w] tureckich?! TwarSLegK 118.
Tulipy - zawoje. TwarSLegK 118 marg.
Tamże leży Soliman w alabastrze ryty, w głowach tulip i czaple kosztowne dwie kity, znak cesarzów tureckich, lampa gore w nogach i po czterech woskowe piramidy rogach. TwarSLegK 135.
Celniejszy wychodzą agowie i w dywańskich tulipach wielcy wezerowie. TwarSLegK 141.
Broniłeś mi w Stambole powietrza i wody, trząsłeś nieraz okręty, dawałeś nagrody za tulip mój i głowę, ktoć by ją był przyniósł, oto patrz, dzień nas jeden i zniżył, i wyniósł - tak się toczy fortuna. TwarSLegK 199.
Zbierayciesz Orły, korzyści odbite Po odpráwionym z Sępy poiedynku Tulippy, Kity, stroie wyśmienite Tu z Stámbolskiego przywiezione rynku Zbroie, Cydáry, Iupy złotolite, Y co mieć mogł w swym naydroższego szynku Pogáński bázár, co Száráy ozdoby Wam to należy; w nagrodę iákoby. ChrośTrąba D1v.
2. »tulipan«: Nie gardź, która urodą z każdą zrówna muzą, I drugą, z tulipami, siostrą - Aretuzą, Którać swoje tym rymem upominki krasi. PotSielKuk I 110.
Ták o białość z sobą Roże spor z Liliámi/ ták swą ozdobą Rożne wiodą Tulipy. TwarSPas 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz tulipan.