Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp B. uż. nżyw. tuman; N. tumanem; ~ lm M. uż. nosob. tumany; B. uż. nosob. tumany

Etymologia: <rus. tuman>

Znaczenia:

1. »kłęby pyłu; gęsta kurzawa«: Choc nieudolna Minerwa moia Tumanem Saletry zakurzona y Surowoscią impetow Baltyckich Swiezo z hukana rezolwowała się chwalić swoich kommilitonow [...] GESTA. PasPam 85v. Nie więm czy złe oko zes my do tarszy szlako[w] Nieprzyiacielskich widząc ognie y tumany pewnym Ięzykięm nie mogli się przysłuzyc WkMSCi Panu Memu Miłosciwemu. PasPam 240v.

2.przen. »fałszywa wieść, pogłoska«: Te wszystkie Tumany oka mi Nie zaproszą. PasPam 145. Ia lichy człowiek iako wczoraiszy Tuman o wyganieniu zrozumiałęm, tak y teraz ich okolicznosci penetruię potrosze. PasPam 169.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ puścić tuman »rozgłosić nieprawdziwą, przesadzoną wieść«: Takieli Rebellizant ktory przy Turkach stawa dla tego że by gu [go] Luteranskie Prowincyie Supplementowały Piniądzmi puscił ten Tuman między nich że Turcy eo fine Woynę ponieśli że by Relligią Rzymską zniszczyć a Luteranską na to Mieysce postanowic. PasPam 277.