Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: lp M. turbacja; D. turbacjej; B. turbacją; Ms. turbacji; ~ lm D. turbacjej; B. turbacje; Ms. turbacjach

Etymologia: <łac. turbatio>

Znaczenia:

»trud, fatyga; troska, zmartwienie«: Po śmierći tedy Krolewskiey/ miásto Páryż w wielkiey się turbátij zostáło. JudCerem B3. Armuią się napodiiazd. I sąm Woiewoda chce iść iuz in procinctu drogi asz bierzy oberszteletmant od kurfistrza nie zycząć tey Woysku turbacyiey. PasPam 75. To woysko zaich odwagi y turbacyie powinnobymiec odpocznienie y nagrody. PasPam 78v. Mysię tu ruszamy prosięmy wyzey. Zona mowi daręmna turbacyia bo tego zadną miarą nieuczyni y poiedzie. PasPam 83v. Zostawisz [...] Domowi Swemu zacnemu Contumeliam et diminutionem. Duszy zas post Fata Indeplorata wielka naSądzie Bozym turbacyią. PasPam 195v. Zdrowia przy owych pracach y turbacyiach nad wyrezyła [królowa]. PasPam 202. Byłem zatem w niemałej o moją żonę turbacji. MatDiar 761.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ turbacyjej sobie przyczynić »przysporzyć, narobić sobie kłopotu«: Takci y mnie z bawili tak kochanego Zwierzęcia y Sami się nienacieszyli ieszcze sobie turbacyiey przyczynili. PasPam 255v. ◆ wydźwignąć kogoś z turbacyjej »wybawić kogoś z kłopotu«: Miey że w Bogu Nadzieię że cię wydzwignie z tey Turbacyiey za tę Cnotę że znami wolisz iść na Woynę. PasPam 102v.