▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ po tysiąckroć »wiele razy«: Ow tám nárzeka przećiwko Swiátu/ skarżąć się ná iegołakoći[!]/ przeklináiąc iego przynęty: y názywáiąc go potyśiąckroć zdraycą/ Co zá száleństwo! á zá to nie iest zdrádzáć śiebie sámego; mieć społeczność z iednym zdráycą? wszák świát nie nośił nigdy ińszego ná sobie imienia/ y inszego tytułu: ná coż się kármić iego słodkośćią/ kiedy gorzkość iey widomie truie Dusze? SerreGosiewZwier 7. Kto się/ mowię/ w-ten czás nie zádźiwi? kto po tyśiąckroć tego sobie powtarzáć nie będźie: Hic peccatores recipit, et manducat cum illis. On to Bog/ z-ktorym się człowiek ták ládáiáko obchodźił/ ktorego zá nic sobie nie miał: on/ mowię/ Bog z-tym człowiekiem ták się łáskáwie obchodźi. KaczyńKaz 274. O, po tysiąckroć gorszy niżeli Judasze! Dowiecie się, gdy będzie koło tego kweres, Coście mieli w dzisiejszej zbrodni za interes! PotZacKuk I 570. Niemász/ y po tyśiąckroć/ niemász wątpliwośći/ Aby kiedy miáłá bydź cnotá bez zazdrośći. CiekAbryz C2v. Vpádam przed Boskim obliczem twym Boże moy/ a raczey potyśiąckroć umrzeć/ niżeli te grzechy powtorzyć y w iawne ich okazie wdawać się wolę, etc. etc. BujnDroga 45. W czym uważ iáka to iest krzywdá Boska, i że to iest báłwochwálstwo w rzeczy sámey. Reflektuy się tedy, czy nie ták záżywasz stworzenia. Jeżeli ták: Záwstydź się żałuy, przeproś Stworcę twego, postánow popráwę: Vznawam Boże moy, i potyśiąckroć chwalę nieskończoną twoię dobroć, hoyność i miłość, żeś mi dał wszystkie do używánia rzeczy stworzone, ktore dla pożytku mego záchowuiesz, i w nich, i z niemi dla mnie robisz, i nieiáko mi służysz z niemi [...]. MorawAmb 15. Iáka to wielka śiłá, áledwie te dźiwy Skroćiłá y sprżątnełá śmierdzące pokrzywy, Więc że się Akt odpráwił dobrze ná tey Scenie Nie Lutnia lecz Kośćioły niechay nocą Pienie Stworcy swemu: I ráźem wybijáią dzwony, Niech będźie po tyśiąckroć Bog nász pochwalony. ŻuchOgłos P2v. Dokończyłá ták wielkiey rzeczy, długa rozmowá Xiążęćiá z Pirrusem, pod czás małey ugody; ktora byłá zászłá, po znieśieniu Turkow przy bramie mostowey. Tám álbowiem, oświádczywszy mu po tyśiąc kroć uprzeymość swoie, y stáránie, ktore miał około fortuny, y iego prawdźiwego szczęśćia: powiedźiał mu tyle, y ták przenikáiących rzeczy: y umiał ták dobrze skłonić serce iego, przez słowá, prośby, y obietnice swoie [...]. MaimUstHist 53. My, twoi poddani, Na nędzę skazani Za grzech Jadama, Ciebie, Pana mościwego i dziedzica nasego, witamy, Tobie pokłon nas poddanski jako Panu oddając, rzucamy Się pod twe nózecki Święte, w pielusecki Te uwinione. Dziękujemyć po tysiąckroć za tak wielkie dobrodziejstwo twoje, Ześ ty sobie będąc Panem, Bogiem, Stworcą, na wsechmocność swoje Nic nie respektował, Aleś się darował Nam mizerakom. RozPasOkoń 314. Mam ja sam oryginał projektu z plenipotentami księcia kanclerza ułożonego do dekretu kondyktowego, na którego oryginału rzetelność jako ręką moją własną i ręką Floriana Łyszczyńskiego, ze mną w Nowogródku będącego, pisanego po tysiąckroć gotów jestem przysiąc, że ten, a nie inny projekt do tego dekretu kondyktowego był ułożony i napisany. MatDiar 810. ▲ tysiąckroć razy »wiele razy«: Bo ieśli nas potrzebá visitowáć/ tedy Tysiąckroć razy więcey Starszych co nád námi. OpalKSat1650 128. O szcześliwy y niewymowny Boskiey dobroći wynalazku! Ten sąm był beśpieczny sposob utrzymánia ná wieki żywotá wiecznego, ażeby był Bog w ludzkim ćiele; gdyby álbowiem naturá ludzká z Bostwem złączona przez iedność, nie miáła była fundamentu w Niebie, iuż ná źiemi stokroć, y tyśiąckroć rázy, złość nászá pożytek tákiego zbawienia, znowu y znowu zgubiłaby była. LubSMom 16. Jáko i sámemu náwet Páwłowi S. śmieią niektorzy przygániáć, że trochę zbytnią, (iáko to człowiek) gorączką, Piotrá S nápominał, i to nie o naymnieyszy uszczerbek wiáry (bo w tey, ieżeli samże Páweł S, i káżdy nayostátnieyszy Apostoł, po potwierdzeniu Duchá S, pobłądźić nie mogł; dopieroż bárźiey tyśiąc kroć rázy Piotr S.) ále o iákąś nieszczerość, i nieodwagę. SczanPrawda 97. W sam czas, kędyby musiał bić Jzraelity, Abszyt bierze od Krola z dobrey służby kwity. Dziękuie BOGU nie raz, lecz tysiąckroć razy, Za uchowanie od tak szpetney grzechu skazy. DrużZbiór 68. ▲ po tysiąckroć razów, po tysiąckroć razy »wiele razy«: O zárobiłeś potyśiąckroć rázy/ Ná wiekuiste dusze swoiey skázy: Tkniy sie w sumnienie/ á obáczysz snádnie/ Ześ iuż był nie raz głębiey piekła ná dnie. TwarKPoch C4. Więc twe serce ku sobie tą pokrzywką sparzam I po tysiąckroć razy uprzejmie powtarzam, Że w tym pasie, którym Bóg związał serca nasze. Póki nas późna starość z niego nie rozpasze, Nowe co raz miłości będę pletła paski, Żebym miłość i twoje pozyskała łaski. PotFrasz4Kuk I 394. Że tak często, tak srodze, po tysiąckroć razów, Żydom Stary, nam i ten, i Nowy obrazów Testament zakazuje, dopieroż bałwanów, Nie mogłem ich u Żydów znaleźć i poganów (I chybaby na świata trzeba jechać końce, Kędy jeszcze nie doszło prawdy bożej słońce), Aż tu, gdzie go prawdziwi wyznawamy chwalcy. PotFrasz3Kuk II 517. Za co dziękowac po tysiąc kroc razy Powinien byś mi, y bydz pokornieyszym A nie winowac mego Konsulatu Musiałoli się stac co dla Senatu [...]. ChrośKon 75. Jeżeli zaś za poświęceniem i charakterem osobliwsza łaska Boska w ciebie nie wnidzie, aby tylko pod faworem przywileju najpierwszej strasznej ofiary Pańskiej na moment zajrzy, a ty jej w sobie nie utrzymasz, zginąłeś na wieki, nieszczęśliwy po tysiąckroć razy kapłanie Boga swojego, duszę i tak wiele inszych tyrańsko zawiodłeś. MałpaCzłow 226.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ przen. tysiąckroć sto tysięcy »bardzo wiele«: 11. Y widźiałem y słyszałem głos wiela Anjołow/ około oney stolice/ y onych zwierząt/ y onych stárcow: á byłá licżbá ich/ tysiąc kroć sto tyśięcy/ y dźieśięć kroc sto tyśięcy/ 12. Mowiących głosem wielkim; Godźien jest ten Báránek zábity wźiąć moc/ y bogáctwo/ y mądrość/ y śiłę y cżęść/ y chwałę/ y błogosłáwieństwo. BG Ap 5, 1112. ▲ przen. po tysiąckroć tysięcy razy »bardzo wiele razy«: O bodayże mię były pierwey wszytkiego świátá ćiężary przyćisnęły/ stárły/ i wniwecz zniszczyły; ániżelim ia tobie Zbáwićielu moy/ iaką ćięszkość/ moiemi kiedy zádawáć miáłá grzechámi. Potyśiąc kroć tyśięcy rázy żáłuię tego/ [...] Boskie serce twoie/ náyniegodnieyszym grzechu moiego ćiężarem/ ućisnęłá. SkibSnop 65-66.