W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 10.10.2008
TYTUŁOWAĆ SIĘ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: bezok. tytułować się; ~ cz. ter. lp 3. os. tytułuje się
Znaczenia:
»używać miana, nazywać się; tu: mieć w herbie, pieczętować się«: Ta Panna dobrze czyni. Dopieroz Swoiemu kto się iey konterfektem wiernie Tytułuie Temu Specialiter affekt konformuie. PasPam 272.
Związki frazeologiczne: tytułować się imieniem narodu polskiego »nazywać się Polakiem«: Przez Inwencyią niektorych Subiektow Polskich Szelągi Wołoskie wprowadzono do Polski [...] za ktorą niecnotę niegodni się ci Inwentowie Tytułować Imięniem Narodu Polskiego y znaczny Bogu muszą oddawać Rachunek. PasPam 187.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas