.
.
.
.
◆
Związki frazeologiczne:
◆
denegować ucha »odmówić wysłuchania«:
Iest [...] wiadoma wrodzona WKMSCi P. M. Miłego łaskawość ktorą uznawamy że Panskiego Swego w kozdych potrzebach nie raczysz WKMSC denegować ucha. PasPam 146.
◆
dawać czemuś ucho »wierzyć czemuś«:
Insi zas co się tey pestylencyiey uchronic nie mogli Consilis [radom] onych łacne daiąc ucho. [...] Pod owę podpadać musieli paremiią Qui facile credit facile decipitur [Kto łatwo wierzy, łatwo bywa oszukany]. PasPam 148.
◆
opuścić uszy »spuścić z tonu«:
Opuscił tedy uszy Arcybiskup powątpiwaiąc w Swoiey Intencyiey ale postaremu nie ustaie w dopinaniu y ma nadzieie. PasPam 230.
◆
turbować czyjeś ucho »sprawiać komuś kłopot, fatygować kogoś opowiadaniem o swoich sprawach, niepokoić kogoś«:
Deprecor primum [przepraszam najpierw] Pana mego Młgo Majestatem że mi privato [osobie prywatnej] przychodzi Panskie Powazne et multis [wieloma] Oyczyzny Curis [troskami] zatrudnione turbować ucho. PasPam 284.
◆
na uszy obie słyszeć coś »słyszeć coś bardzo dobrze, doskonale«:
Na uszy obie słyszy Swiat o głos Marsa ktory Promulguie Ze cię za Syna Swego prawdziwie przyimuie. PasPam 271.
◆
coś się o uszy obija »coś daje się słyszeć«:
Kiedy się to y o nasze uszy obiia zwielką chęcią apponemus curam [dołożymy starania] zeby się takie bez sprawie niedziało. PasPam 284v.
◆
nabić komuś uszy »dużo komuś o czymś powiedzieć; przekonać kogoś o czymś, wmówić komuś coś«:
Nabił ci mu tedy uszy nie tylko temu dał pokoy ale z Woyska od Cwierci wyiechał. PasPam 114v.
Zeć zły człowiek nabił uszy, taki żal masz na twej duszy. Rozum niech twój sam osądzi, gdy rozumiesz, że wzrok błądzi, że to rzeczy niepodobne; bo i uszu nie są godne Te awizy, co cię niemi sturbowali niepewnemi. StanTrans 90.
Nabiiam, v. m. F. nabiię. 1) benageln, mit Nägeln beschlagen; voll Nägel, Pfähle schlagen. 2) laden ein Gewehr. 3) einschlagen, einrühren, als Eyer. 4) füllen. 5) niedermetzeln, niederhauen. 1) ficher, enfoncer, cogner beaucoup de pieux, de cloux. 2) charger un canon à feu. 3) brouiller, mettre dedans pour préparer qu. ch. 4) remplir. 5) tuër un grand nombre de; abatre beaucoup de. § 1) nabił palow, kołow, gozdzi; nabiię tę deskę goźdźmi. 2) nabić muszkiet kulą. 3) nabić iaiec na iaiecznicę; iuż gorzałczany nabił na gorzałkę. 4) dobrze mu to wory nabiia. 5) z szańcu wiele mu ludzi nabito; nabił ptastwa, zwierza. nabiiam działo. ein Stück laden. servir le canon. nabiiam komu uszy czym. einem einbläuen, den Kopf toll machen. ravoder aux oreilles de qu; inculquer; batre les oreilles à qu. de qu. ch. § nabił mi uszy temi powieściami. nabili mu to w głowę, tym głowę. man hat ihm dieses in den Kopf gesetzt. on lui a mis cela dans la tête. § nabił sobie tym głowę. T III 887.