W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.05.2010
*UCZEŃ rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1618
Formy: lp D. ucznia; B. uż. żyw. ucznia; N. uczniem
Znaczenia:
»ten, kto się uczy«: A przy psiech ma zostać dojeżdżacz, myśliwiec biesagowy i łowczy albo myśliwiec starszy; ba i on bakałarz, co przedtem psów dojeżdżał, a teraz ma nad uczniem jeŸdzić. OstrorMyślTur 49. Vczynił Chrystus Pan z Vczniámi swoimi/ iáko szermierz czyni mądry. Náuczy uczniá swego wszytkich sztuk szermierskich/ ále iednę sobie zostáwi/ á to dla tego áby záwsze przechodził vczniá swego [...]. BirkNiedz 11. Gdy bysmy byli mieli Czarnieckiego pewnie by był usiadł na Tronie że go nąm Bog wziął obierzemy iego ucznia, Obierzemy Polanskiego. PasPam 232v.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Dość iest vczniowi podobáć się mistrzowi. KnAd 880.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas