W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.05.2013
*UDERZYĆ SIĘ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: cz. prze. lp m 3. os. uderzył się; lm mos 3. os. uderzyli się; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. uderzy się; lm 3. os. uderzą się
Znaczenia:
1. »zaatakować kogoś«: Poteznie się tedy Uderzą chcąc nas pierwszym swoim zkonfudowac Impetem. PasPam 92v. Uderzyli się nate Hulaygorody aponaszemu cza[s]nki. PasPam 108. Uderzyli się Tatarowie raz u drugi o naszych, potym Stanęli Sobie osobno. PasPam 260.
2. »rzucić się gdzieś«: Zowego Zapalonego [okrętu] Uciekaią kto co moze porwac lada deszczkę lada drewno to się znim uderzy w morze. PasPam 69. Owi tedy co niechcieli szable Polskiey czekać na Lądzie a uderzyli się w Donay iedni tonęli drudzy napływawszy się wracali się nazad do Lądu daiąc się na dyskrecyią. PasPam 265v.
3. »zderzyć się z czymś«: A tu iako Grad lecą kule A tu iaki taki stęknie iaki taki o zięmię się uderzy. PasPam 59. Ow iedęn choc mu nic uderzył się o ziemię drugi począł go quidem [niby] trzezwić podnosić a potym go y rozbierać z Sukięn. PasPam 268v.
4. »walnąć się«: Uderzy się Woiewoda Ręką po Axamicie y Rzecze a Toz y Ia tegoz Zdania. PasPam 91. Padł wznak srogi chłop iako dąb dosiągł iakos ławy głową uderzył się wtył zęmdlał. PasPam 229.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas