Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, SXVI (?), Kn, T, L, SWil, SW, SJP notują

Formy: lp M. udręczenie; B. udręczenie; N. udręczeniem

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiNiech dosyć na tym będzie, że takie bezwinne udręczenie więzienia na ciele odnosiem. NiemPam 193. Niemászci bojáźni w miłości/ ále miłość doskonáła precż wyrzuca bojaźń; bo bojaźń ma udręczenie: á kto się boji/ nie jest doskonáły w miłości. BG 1J 4, 8. A dano im/ nie żeby je zábijały; ále áby je dręcżyły przez pięć miesięcy: á udręcżenie ich aby było jáko udręcżenie od niedźwiadká/ gdy cżłowieká ukąsi. BG Ap 9, 5. Tedy was podádzą w udręcżenie/ y będą was zábijáć; y będziecie w nienawiści u wszystkich narodow dla Imienia mego. BG Mt 24, 9. Obacż udręczenie moje/ y pracę moję: á odpuść wszystkie grzechy moje. BG Ps 25, 18. Tak mówi Pan zastępów: Oto udręczenie pójdzie z narodu do narodu, a wicher wielki powstanie od kończyn ziemi; BG Lm 25,32. Udręczęnie/ v. Utrapięnie. Kn 1181. Udręczenie, Utrapienie. Schereren, Plackeren, Plage. véxation, tourment, peine. § z udręczeniem serca i głowy. T III 2392.