Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: bezok. upuścić; ~ cz. prze. lp m 3. os. upuścił; lm mos 1. os. upuściliśmy; 3. os. upuścili; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. upuści

Znaczenia:

1. »zgubić«: IoMSC znowu natrze z owym razem znowu go przez palce upuscił szablę w nogi Moy wyrostek po nim powalił się z nowu wowych chwastach. PasPam 181. Niektore rzeczy upusci, zgubi nie ktore tez y zuca kiedy mu się Co lepszego trafi. PasPam 237.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ upuścić okazyją: Upuscilismy dla nieposłuszenstwa okazyią taką zebysmy byli Ięzykow nabrali y dobrą otrzymali sławę. PasPam 239.

2. »wypuścić z rąk, pozwolić odejść, uciec«: Tego záśię zboża/ ktore byli Arárą przypuśćił/ vżywáć nie mogł/ iż Elweći od tey rzeki inszym sie byli vdali przechodem/ a on ich odstąpić y vpuśćić niechćiał. CezWargFranc 11. 1. Octobr. Godziná ná dzień/ stánęlismy w dolinie Derle nád stáwem/ á zárázem też woysko Tureckie nie dawszy nam wytchną[ć] vderzyło ná nas: wszytką mocą szturmowáli kilá godzin/ ále muśieli odstąpić z szkodą swą: á widząc rezolucyą nászę/ ktorey przełomić nie vfáli sobie/ máiąc zá sobą więtsze pośiłki ktorych co godziná spodziewáli się/ áby nas tym czásem nie vpuśćili/ posłał do Iego M. Páná Kánclerzá Gáłgá/ żáłuiąc rzkomo że sie obu stron krew rycerska rozlewa [...]. SzembRelWej B2. Nádęty Kántymir Bászá/ bárzo się frásował że nas vpuśćił/ vkázuiąc swoim máłość woyská nászego/ ktorą miárkował z wąskiego mieyscá Taboru. Pogrom A4v. Wodz ieden uszedł do Korczyká Czego náśi zárázem doszedszy z-iezyká. Poszli tamże tey nocy: i on z-nim Spalili, Iegoż przećie samego znowu upuśćili. TwarSWoj 49.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

◆ Związki frazeologiczne: ◆ ceny upuścić »obniżyć wymierną wartość«: Pana W-dzica Rawskiego miec tam WMMPan bendziesz wLu[bli]nie na pirszą sessią. Ztym componas o Czerniew ktorego [ro]zumiałbym ceny raczey vpuscic, nisz nadebrac na przeda[nym] Hamrze. OpalKListy 58.