Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: USTERK, USTYRK || USTERKA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. m ustyrk; B. m uż. nżyw. usterk; Ms. ż usterce; ~ lm B. m albo ż uż. nosob. usterki

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiUstirk/ usterk. v. Potknięnie. Kn 1206. P. Sebastyan iako się wazył tey roboty po ty usterce ma oddac winę funt wosku na wielką Noc RegTow 60. O Słowo/ o wymowo Oycá niebieskiego. o Náuczyćielu milczenia/ i skąpego mowienia/ nietrzebáć było tobie tey ostrożnośći/ i tey sczupłośći w-mowie/ boć w twych vstách/ áni zdradá/ áni kłamstwo/ áni omyłká/ áni vstyrk żaden ználeźion nigdy nie iest/ i bydź nie mogł; áleś ty Mistrz nász doskonáły/ moię niepowśćiągliwą rozmowność/ i ięzyczną beśpieczność vkáráć/ vkroćić/ náuczyć chćiał przykłádem twoim. DrużbDroga 139. Y mogłby kto z tey okázyey nie bez przyczyny ponowić dáwne ono pytánie wielkiego iednego Historyká: Ieśli fáwor álbo nie łáska Páńską pochodźi z przyiáźnego álbo przećiwnego szczęśćia/ ktore kożdy przy vrodzeniu swoim losem odbiera; czyli też ćiekáwość rozumu ludzkiego może wynáleść drogę/ ktoraby go śrzodkiem męskiego státku/ y sromotnego pochlebstwá bespiecznie prowádźiłá/ nie nárażáiąc ná vsterk żadney strony. RicWielJMon 60. [...] niesniło się o tym nigdy Mátce naszey naymilszey Kościołowi ś. Ona ráczey okrywa vsterki dziatek swoich/ płacząc nad niemi/ niewydáiąc ná iátki kátowskie/ iako ći wyrodkowie iey pod płasczem macierzynskim obłudnie czynią. WisCzar 105. ustyrk, bronchement KulUszDyk 211.