Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *UŹDZIENICA, UZDZIENNICA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1653

Formy: lp M. uździenica // uzdzienica; D. uździenice; B. uździenicę; Ms. uzdziennicy; uździenicy // uzdzienicy; ~ lm D. uzdzienic // uździenic; B. uździenice; N. uździenicami; Ms. uzdzienicach

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiBarzo dobrze: Sługa/ okrzy konia mego: kiedy iemu śiodło zdymiesz tedy rozwiąz mu ogon: narządź mu lugowisko/ weźmi uźdźienice ktora iest w Sakwach: á ieżeli żadney niemász/ tedy kup iednę: wrocęć záś pieniądźe/ á do tego/ y nápiwo dostánieś. PolPar 87. Trzymá go [sc. Bóg Dawida] w dzień w munsztuku, w nocy w uzdziennicy, By nie brykał, ieszcze mu przyda włośiennicy. DrużZbiór 105. Alias mieć powinni wswym dozorze, Wyciągacze, łańcuchy, kantary, uzdzienice, munsztuki, rzemień biały na reparacye; item Rzędy, kity rożne bogate. siodła, kulbaki, olstra, pokrowce, czapraki dywdyki, kanczugi oprawne, szory rożne, chędogie, opatrzone, czy całe, y rzemień do nich czarny na reperacye. ChmielAteny III 482.