Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1.bot. »roślina z rodziny rdestowatych, rdest wężownik, Polygonum bistorta«: Owa wszystkie te skutki ma [pępawa]/ ktore Brytániká/ tákże Wężownik/ álbo gáiowa Miedunka. SyrZiel 314. Wężownik/ álbo gáiowa Miedunká/ Rozdział 5. SyrZiel 1254. Wężowniku dostatek mamy/ ktory tákże iáko y Been/ serdecznym lekárstwom należy. SyrZiel 1282. Item Proszek broniący poronienia. Weźmi Korzenia Wężowniku skrupuł, Czerwcu, nasienia Bábczánego, nasienia Portulaki, po puł ćwierci łotá. PromMed 117. Weś korzenia wężowniku, korzenia kozi álbo Aronowey brody, Rad. Aaronis zwáney [...] po ośmi łotow. CompMed 464. wężownik, wężownik czerwony, gadowe ziele, gaiowa miodunka. (bistorta britannica) Natter-Wurz, bistorte. T III 2513.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bot. wężownik czerwony: wężownik, wężownik czerwony, gadowe ziele, gaiowa miodunka. (bistorta britannica) Natter-Wurz, bistorte. T III 2513.

2.bot. »roślina z rodziny obrazkowatych, obrazki; Arum, Aron«

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bot. wężownik biały: Obrazki/ Obraski/ Aronowa brodá/ Diablik/ Wężownik biały. Aron, vel Arum. n. et Aros [...] Aris [...] Calix [...]. Kn 575. wężownik biały; obrazki (arum) kleine Natter-Wurz, deutscher Imber. vit de chien; pié de veau. T III 2514.

3. »rodzaj minerału, serpentyn«: Wężownik kámień/ Ophites. Kn 1238. Wężownik. g. [wężownik]a. [...] 2) Serpentin-Stein. [...] serpentin sorte de marbre. T III 2513.

WĘŻOWNIK

Znaczenia:

astr. nazwa własna »gwiazdozbiór znajdujący się w rejonie równika niebieskiego«: Wężownik ná niébié/ [...] Anguitenens [...] Anguifer [...] Serpentiger. Kn 1238. Wężownik, g. [wężownik]a. 1) Schlangen-Träger ein Nord-Gestirn. [...] le Serpentaire, l'Esculape, une constellation septentrionale. T III 2513.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]