Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. nazwa osobowa »człowiek pochodzący z Węgier«: Mierział go pokój, bowiem, nie patrzając końca, Porwał się, jako mówią, z motyką do słońca. Aż skoro żywot złotem Polakom okupi, Przyzna, że lepsza wojna z Wołochami, głupi. Dobrzeż tobie, Węgrzynku, było wino sadzić Niżeli się z dawnymi sąsiadami wadzić. PotNagKuk I 457.

2. »służący ubrany po węgiersku«: Mnie prawie wszyscy chłopcy poginęli. Golański onegdy z choroby umarł. Owego Murzyna Józefa Holendra Turcy, w ręku już mając go, ścięli. Miałem także Węgrzynka, co kilka języków umiał; i ten zginął. SobJListy 556. Czeladź dworska i ludzie służący w Łaszkowie. Józef kredenserz poddany, Mikołaj pajuk poddany, Jan Franecki węgrzynek poddany, Mikołaj foryś poddany, Walenty kuchcik poddany, Bartłomi koniarek poddany, Maci skotarz poddany. InwKal II 351. SCENA SIODMA Serdecki odchodzi oglądaiąc się, iakby inszego szukał weyścia, y pyta się Węgrzynka cicho. Drzwi nie ma tu inszych. Węgrzynek. Są, ale do Stołowey izby. BielawNatręci 71. Wiem ci ia w prawdzie, że y tych arendownych albo ukradzionych amorow rodzą się ludzie: iuż y Sżpitale na to funduią (czego ia w prawdzie nie ganię, iest to: bonum occasionatum) ale siłaż iest takich Liberalistow w Polszcze? aby tym Paniętom Niewiadomskim, albo przystoyne posagi dawali, albo nakładali dostatecznie na dalszy sposob życia. Weźmie to iaka Pani za dźiewczynkę, Pan za kozaczka, albo węgrzynka, zwala się to, znędzi, y ledwie co dobrego ztąd będzie. JaroszBł 24. I ty sobie o podal w modnym pałacyku Mieszkay z maścią Paryską, moy kusy Fircyku! U ciebie wszystko stroyno, choć dłużkow po uszy; Karmerdyner, węgrzynek, strzelec i koniuszy, Para lokaiow raźnych, dwoch biegasow czystych, Dwoch paiukow wąsatych, dwu haydow pleczystych. NaruszASiel 46. OSOBY [...] JUSTYNA, garderobiana Frantkiewiczowey. BAZYL, węgrzynek Frantkiewiczowey. GoldDmochMec 2.

WĘGRZYNEK m

Formy: lp C. Węgrzynkowi; N. Węgrzynkiem

Znaczenia:

»nazwisko«: Anno Domini 1663. - Stało się pewne jednanie u Jana Kowala, na ten czas wójta jazowskiego [...] strony pewnego długu między Matyjaszem Wacławikiem, Wojciechem Węgrzynkiem, iż ten pomieniony Matyjasz Wacławik podjął się na cztery raty płacić temuż Węgrzynkowi złotych polskich 60 [...]. KsJaz 35.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]