Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WASIŁEK, WASILEK, WAZIŁEK, WAZILEK

Słowniki:
SStp (wasilek), Kn (waziłekpod: bazylia), SWil (wasilek), SW (wasilek) notują
SXVI (?), T, L, SJP nie notują

Formy: lp M. wasiłek // wasilek // waziłek // wazilek; D. wasiłku

Etymologia: <z rus. wasilek>

Znaczenia:

1. »chaber, bławatek«: Mamli prawdę powiedzieć słowem przyjacielskim, Nie dostałaś faworów tych w zielniku sielskim, Kędy tylko wasilek kocha się i mięta Z przykrym lubczykiem, którym brzydzą się panięta, A w wirydarzach swoich każą tulipany Z koronami carskiemi sadzić na przemiany. ZimBSiel 102. Hijola fijołeczki użyna na łące, Rożyna zrywa róże czerwonogorące, Amaranta rozmaryn smaragdowy lubi, Maryna rozsadzonym majrunem się chlubi; Lecz gdy piękna Pałachna nad wstydliwym czołem Zwiesi wieniec, z wasiłku wity równym kołem, Jako sama dziewice urodą przodkuje, Tak przy niej insze zioła wasiłek celuje. ZimBSiel 129.

2.bot. »roślina zielna o silnej woni, stosowana w lecznictwie i jako przyprawa, bazylia pospolita; Ocimum basilicum«: Bázylia ziéle/ Bázyliká/ waziłék / bálsam polski [...] Ocimum, vel Ocymum. Kn 18. Wazilek ziele (ocymum). Basilien-Kraut. basilic. T III 2495.