Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WELENS, *WELANC

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1615

Formy: lp M. welens; ~ lm M. welance // welense; D. welensów

Znaczenia:

»opończa a. wierzchnia szata noszona na zbroi«: A dla panów świeckich Nawiązałem w on powróz kobierców tureckich, Są adziamskie, są kołdry, wołoskie welance, Przyda się i pachołku, przyda się i mamce. FraszNow 221. Pływały y Welense/ Lamparty/ Tygrysy/ Y insze tam ozdoby Aegypczykow onych A Żydźi co iuż przeszli suchą nogą/ stoiąc Ná brzegách ieden mowił do drugiego. OpalKSat1650 93. Wsiadł na swój koń jaskrawy, w welensie wieprzowym, Z świnich szczecin ostrogi, wszytko kształtem nowem. EksRokLub 113. Welens, casaque, une sorte d'habit comme un manteau. KulUszDyk 216.