Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: bezok. wetować; ~ cz. ter. lp 2. os. wetujesz; 3. os. wetuje; ~ im. wsp. wetując

Znaczenia:

1. »odzyskiwać, odbijać, wynagradzać sobie co«: POsłowie nászy z ludźmi wprzod narodow panstw tych/ ktorym Nasp Bog przełożył/ mowić będą/ áby sie obeyźrzawszy ná po winność swą sláchecką ná miłość własney oyczyzny ktorey y żywot powinni/ ná rozrodzenie bráciey swey/ ná sczupłość gránic koronnych ták ánimusze w tym przedsięwzięte y sercá swe disponowáli/ iakoby nie obcemu komu zá nastąpieniem nászym ále koronie y W. X Lit. wszelki/ ták sławy iáko y rozszerzenia włości pożytek szedł pokazan: y to żesmy nie wetowáć prac y kosztow swych przyszli/ ále obmyslawáć własny oyczyzny y wczásow iey pożytek [...]. BielDiar Ciijjv. O iák gęsto/ plástrámi pozápráwowáná! Iego/ proznych lámentow/ lecz wetuiąc drugi/ Rzekłby; Dármo się troszczesz/ bez zádney przysługi... ŁączZwier D2v. Wszytko możesz mieć z ręki fortuny bogatej, Coś stracił, jednej czasu nie wetujesz straty. PotFrasz1Kuk II 139. Pruscy to najpierwej czynili okrucieństwo, przeszło rocznej swojej wetując od Polaków surowości. JemPam 211. Natenczas ja do ciebie mile się przysiędę, I wetować mych tęsknic wycierpianych będę. TrembWierszeWir II 238.

2. »rewanżować się, mścić się«: Mała prócz się iskierka żarzy z jej popiołu, Które ze krwią Leszczyńską twoją wżdy pospołu, Wzbudzi dziada, i kiedyż na stosach kochanych Z bisurmańskick sprawi mu łbów poucinanych Powinne inferye przez takie ofiary, Jego mszcząc się zginienia. Z której jednak miary Zguby swojej wetując i tak wielkiej szkody, Na nowe się zdobywasz hymny i nagrody. TwarSRytTur 133. Názáiutrz wetuie Pogánin z Kozaki/ Woyská swwe szykuie W polu ná Polaki. PieśńBer av. Niejeden abo krzywdy, abo małej szkody Wetując, większą miasto odnosi nagrody. PotMorKuk III 244.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Raz dość ná woynié szwánkowáć Polegszy/ trudno wétowáć. KnAd 992.