Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1654-1676

Formy: bezok. wiać; ~ cz. ter. lp 1. os. wieję; 2. os. wiejesz; 3. os. wieje; lm 3. os. wieją; ~ cz. prze. lp m 3. os. wiał; n 3. os. wiało; lm nmos 3. os. wiały; ~ tr. rozk. lp 2. os. wiej; ~ im. wsp. wiejąc

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiGdy-ć rzeczy nie w smak idą i oporem, Mężnie się stawiaj i śmiałym uporem; Gdy zaś wiać na cię szczęście pocznie nagle, Opuszczaj żagle. MorszAUtwKuk 121. Wtąż i nieba jakoby weselsze się zdały, A łagodne zefiry ze wszytkich stron wiały. TrembWierszeWir II 252. Cardanus medyk y naturalista każe dawać w kominie na wierzchu, od wschodu, zachodu, od południa y pułnocy po dwie gliniane rurki przeciw sobie, iedne do gory, drugie nádoł, gdyż nie podobna naturalnie, aby ośm wiatrow razem wiało z dołu y z gory. ChmielAteny III 360. 26 Grudnia o 5 ½ godz: w Marselij o 5 y ¼ w Monpellier widziany obłok długi, y świetny, nakształt balki od wschodu ku zachodowi dążący, lubo wiatr wiał na wschod. BohJProg II 159.