ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 12.05.2022
WIELOMOWNY przym.
Słowniki:
Kn, T, L (wielomowny), SWil (wielomówny), SW (wielomówny), SJP notują
SStp, SXVI (? ) nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1612
Formy: lp M. m wielomowny
Znaczenia:
»ten, który dużo mówi«: Ty też zaczni palinodę, a jamby puść na niezgodę, mając pióro do pokoju, a dopiero cię do zdroju i w swój Febus poczet przyjmie, wielomowny pisorymie. MiasKZbiór 205. Izaż się nie godzi ná wiele słow odpowiedzieć? álbo/ izali mąż wielomowny będzie uspráwiedliwiony? BG Hi 11,2. Wiélomowny/ Multiloquus, [...] multiloqua anus. Futilis, [...] Verbosa simulatio, res, epistola. [...] Verborum forum, [...] Nimius sermonis, [...] Garrulus, [...] garrula disciplina. Largiloquus, [...] Larga tibi copia fandi, [...]. mulieres de de loquuntur: Multùm loquaces meritò omnes habemur, nec mutam profectò repertam vllam esse hodie dicunt mulierem, vllo in saeclo. Oratio ei in ore non in pectore nascitur, [...]. Morbus loquendi illum tenet, frusto panis conduci potest, vt taceat vel loquantur. [...] Satis eloquentiae, al. loquentiae, sapientiae parùm. [...] Dicaculus, [...] Satis dicacula es amatrix. Loquùcula. [...] Multiloquax. [...]. Kn 1250. Bestyią dziką łátwiey iest uśmierzyć niżeli ięzyk wielomowny. StarKaz II, 419. Wielomowny adj. et subst. geschwätzig, der viel Worte macht Plaudrer, Wäscher. verbieux, verbiageux; grand discoureur, languard, caqueteur. T III 2539.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: MM