Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1650

Formy: lp M. wikt; D. wiktu; B. uż. nżyw. wikt; N. wiktem; Ms. wikcie

Etymologia: <łac. victus>

Znaczenia:

»wyżywienie«: Roku 1480. dla Studentow Práwá się vczących: przy tych mieszka ieden Professor/ y iest im Seniorem/ do tey fundácyey przybyło inszych niemáło/ á osobliwie X. Stánisłáwá Gárwáskiego/ Kánoniká Krák. ktory trzydźiestu trzech studentow rocznym káżdodźiennym wiktem opátrzył. PruszczKlejn 24. Gdy by iey [Matce] zas Swywolne dziatki gospodarską razęm wyniszczyły Spizarnią iuz by się podobno y zatrzymane nie nadgrodziło Sniadanie y do dalszego wiktu upadły by sposoby. PasPam 116v. Za którą to robotę z rzeźbą, strukturą i z zasuwami, Przewielebny Jm Ksiądz Józef od S. Rafała Diffinitor postanowił i skontraktował złotych polskich tysiąc pięćset, dico 1500, a to bez żadnej pretensji o swoim własnym wikcie i z swoją materią wszytką. UmFenRzeźGęb 375. Y tak dobre traktowanie od Panow, dependuie od samych Poddanych; áby się sami sposobili do tego przez oczom miłe samych siebie ochędostwo, á nauprzod twarzy, ktora nigdy niemoże bydź prziemna, choćby ią kto mydłem codziennie szorował, bez pomiarkowania żywności przyzwoitego, y proporcyonalnego do pracy wiktu. GarczAnat 189.