Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WISIELEĆ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1627

Formy: lp M. wisielec // wisieleć; D. wisielca; B. uż. żyw. wisielca; N. wisielcem; ~ lm M. uż. osob. wisielcy; wisielce; D. wisielców; B. uż. osob. wisielców; N. wisielcami; Ms. wisielcach

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiedno że nie widzę tey klauzuły od Krolá Iágiełła wnich położoney/ áby wolno było z Akádemiey/ zápomniawszy Bogá y wstydu/ bliźnich sławę szárpáć/ y onę siekáć ábo kráiáć/ nie inacżey iedno iáko wisielca iákiego ná ánátomiey/ ábo ná iátkách wołu. SzemGrat 131. wisieleć/ szubienicznik KusWeg D5v. Tamci, co przy granicach tureckich, ludzie cnotliwi; ale tuteczni wisielce wielcy. SobJListy 594. NA WISIELCÓW Kiedy trąba anielska na sądny dzień ludzi Żywych srodze przestraszy, umarłych obudzi, Potem i ci, i owi od ziemie się dźwigną, Tuszę, że na powietrze wszytkich nas wyścigną, Których tu powieszano, gdyż ten zawsze w przedzie, Sam rozum pokazuje, kto pierwej wyjedzie. PotFrasz2Kuk II 345. PRZEMOWA na notę Wisielcow. CoqMinNic B7.