ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2023
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1603
Znaczenia: hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiGdy przybył on święty y z uczniámi swoimi do pomienionego ludu Kárábukow/ wkopał we śrzodku rynku krzyż wielki z postráchem czártá/ bo tám zwykł się był pokázowáć w postáći człowieczey/ żeby ná bieśiádách pogáńskich bywáiąc/ pobudzał ich do piiaństwá y wszelákiego grzechu... TorRoz 29.
Owi zaś nie mogąc czymś testificari suam innocentiam, idąc na śmierć, prosili, aby im ten fawor był /138/ wyświadczony po śmierci, iż kędy ich pochowają, aby na tym miejscu na mogiłach drzewa wkopano, które: „Tak supponimus”, iż wyświadczą nostram innocentiam, co na ich prośbę factum; świadczy, iż opak ich sądzono, ponieważ drzewa te, które zawsze zwykły bujno w górę róść, teraz wszytko na opak, na dół, ale niesłychanie rozłożyście rostą. BillTDiar 318.
Weźmi drzewá Leszzczynowego, lubo innego suchego, pokray w káwałki, nakłádź do gárca, w którym ná spodźie máią bydź dźiurki, nakryi pokrywką, zálep, wkop w źiemie inny prożny garniec, wstaw w niego spodem napełniony drzewem, y pal ogień w około niego powoli, będźiesz miał w spodnim gárcu wodkę y oleyek ooboie smrodliwe, odbierz oleiek y schoway, ná zęby iest osobliwym lekárstwem. PromMed 217.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
WKOPANY
im. przym. bier.
Znaczenia: hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiPostępuiąc dáley do drugiey dźiedźiny/ nie ználeźlismy y iednego człowieká/ co nam złe porozumienie uczyniło/ y P. Ianowi towárzyszowi nászemu/ y inszym dwiemá/ y przybyło stráchu gdysmy pobaczyli krzyż ieden ustrzelány/ od tych tám pogan wkopány/ ná znák nászego prágnienia. TorRoz 15.
Podwórze od owczarni do drogi, z sztachetami w ziemię wkopanymi, już kilkoletnymi obtoczone; stamtąd nad drogą do pierwszych wrót dwiema przęsłami żerdźmi dobrze ogrodzone... InwChełm 189.
Mosty robili z grubych lin od brzegu do brzegu, tu y tam do słupow mocno wkopanych przywiąrawszy, y tak w koszu na linie wiszącym, ieden drugiego sznurem ciągnął, albo też się szybko rękami chwytaiąc, rzeki głębokie przebywali, mostow naszych nie znaiąc. ChmielAteny IV 567.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]