Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1617

Formy: bezok. wkorzenić; ~ cz. prze. lp m 3. os. wkorzenił się; ż 3. os. wkorzeniła się; n 2. os. wkorzeniłeś się; 3. os. wkorzeniło się; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. wkorzeni się

Znaczenia:

przen. »utwierdzić się, umocnić się«: Y ták to mniemánie wkorzeniło się było w myśli niektorych ludźi vcżonych/ że iuż dáley nie potrzebowáli pytáć się o przycżynie ćiepłá tych wod: ále tę zá prawdźiwą mieli. SykstCiepl 88. Między inszymi z panieńskiej gromady Przypatrują się Anusience rady, Ktora mi w serce tak się wkorzeniła, Że mi nad zdrowie moje barziej miła. SzlichWierszeWir I 182. Chcąc [...] IkMSC aby dawna y z kluby swey wypadła wrociła się w korzeniła [...] Miłość y Podufałość. Umyślił [...] urazy odpuścić. PasPam 208. Zyczemy aby się wrociła y wkorzeniła dawna y spolna miłość, y jedność. PasPam 211. ...Kupcze, zbogáćiałeś i z-złoćiał, á długoż ćię! iuż giniesz! Wkorzeniłeś się w-sławę, w-dostátki, w-cześć, iáko gáłęźiste drzewo, długoż kwitnąć będźiesz? MłodzKaz 72. Ieżelić tedy miłe zbawienie [...] pilnym okiem w swoie nałogi weyrzy. Czy się tam w t[w]ym sumnieniu y postępkách iáki występek nie wgnieździł? nie wkorzenił? nie zatwardiáł? BujnDroga 84. Do tego iest y ten sposob, áby záwsze zmoczone, przez Dziecię pielucy, wczystey wodzie wprzod przeprać, potym wysuszyć, przemaglowawszy, dopiero Dziecię tym powiiać, áto náto, gdy się Dziecię przyzwyczai, ab incunabulis, do ochędostwa, iuż się ten náłog wkorzeni potym, y wdalszym iego wieku. GarczAnat 108.