Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1617

Formy: lp M. wołowiec; B. uż. żyw. wołowca; N. wołowcem; ~ lm M. uż. osob. wołowcy; C. wołowcom; B. uż. osob. wołowców; W. uż. osob. wołowcy

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiPisze iednak Woyćiech Ocżko Medyk K. I. M. cżłowiek w lekárskiey nauće biegły/ y sławy wielkiey zá swe prace godny; iż te wody párszywe szkápy vkazáły Potym wołowiec nogę miąższą/ y vlów pełną máiąc/ kilká dni płocżąc/ á do zdrowia ią przywiodszy: SykstCiepl 133. Pan widząc wszytkie zárosłe iák sowy/ Bo im plewámi bieláły się głowy/ Po plecách byłá zmierzwą páięczyná/ A zátym táka potka ich nowina. Wászá rzecz będzie brony/ rádłá/ pługi/ Będziećie oráć ták ieden iák drugi/ Drudzy będziećie koniarze/ wołowcy/ Inni pilnowáć ná vgorze owcy. LamChłop A3v. Trudno się ma humoru wspaniałego serce Albo przy widłach począć, albo przy kwaterce; Stąd choć wielu szlachectwa odziewa pokrowiec, Rzadki, który nie szynkarz, rzadki nie wołowiec: Choćbyś szukał, upewniam, że inszej przyczyny Nie znajdziesz, oprócz takiej w stadłach mieszaniny. PotFrasz4Kuk I 392. BOUVIER [...] Bubulcus, i POGANAICZ wołowiec co ma staranie o wolech Estre bouvier [...] Być wołowcem. DanKolaDyk I, 225. Drudzy będziecie koniarze, wołowcy, Inni pilnować na ugorze owcy. PopSowBar II 649.