W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.11.2025
WOR rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1606-1608
Formy: lp M. wor; ~ lm M. uż. osob. worowie; C. worom; B. uż. osob. worów; N. worami; wormi
Znaczenia:
»złodziej; rozbójnik; zdrajca«: Takichże zbójców (a po ich worów) nazbierawszy jako i sam [...] ludzi niewinnych tak wiele pomordowawszy, hospodarstwo opanował. NiemPam 96. Przy nas na tę wojnę z wormi wyprawoli [wyprawili] z dziesięci wici jednego kozaka. NiemPam 159. Udano, że odeszli byli ci worowie, jako ich zowią. NiemPam 189. Támże dano znáć/ że Micháłá Borysowicá/ ktory porozumienie miał z P. Kán: Lit. y dawał znáć co sie ná Smolensku dzieie/ przy drodze obiesili kártę mu w rękę włożywszy Tu wor Michał Borysowic wisi dla worowaneg[o] swego ktore miał z swym Sápiehą [...]. BielDiar Aiijv. Niepoprawne zródło .
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK