Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVI) notują
SStp, SXVI, Kn, T, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: lp M. wrocławianin; C. wrocławianinowi; ~ lm M. uż. osob. wrocławianie; D. wrocławianów; C. wrocławianom; B. uż. osob. wrocławianów; N. wrocławianami; wrocławiany; Ms. wrocławianach

Znaczenia:

»mieszkaniec Wrocławia«: O czym gdy przećiw temu Wrocłáwiánie v Włádisłáwá królá/ ná skład przywiléy sobie wymogli/ záraz król Zygmunt piérwszy ś. pámięći/ obaczywszy z iáką szkodą wszytkiéy R. P. to bydź poczęło/ wolał cáłé cztery látá źiemię mieć záwártą: áni ná Césárzkié/ áni ná Kśiążąt żadnych przyczyny niechćiał odstąpić skłádów miast swych. CikSSpraw 14. Iescze nie zámilczał wielkiego ná mię Argumentu: z strony wźięćia przemyconégo sukná Wrocłáwiáninowi iákiemuś. CikSSpraw 45. Bezecny y bezbożny Wrocłáwiánow vczynek. MirJon 39. Kapitułę Wrocławską do po przysięzeniá piecdziesiąt Artykulow wiáry Angielskiey. Ksiazętá Sląskie z wrocławiany przywiodły. á innych ktorzy się tego vczynić zbrániali/ od Beneficiy odsądźili. PogodzNow Bv. Czytay Iodocum Decium in volumine Pistorij Nidani fol. 229. Tu snádno obaczyć/ z iáką pracą/ z iákim vśiłowániem/ y podowno niewczásem/ on S. pámieći mądrośći y miłośći/ przeciw poddánym swym/ Pan y Krol Zygmunt pierwszy/ składy w Krolestwie swym záchowywał/ Władisłáwow przywiley Wrocłáwiánom ná skłády dány wniwecz obroćił. GostSpos 94. Tász gdy Wrocłáwianie Akádemią wMieśćie swym mieć chćieli/ nie do Szláchty áni do Rzeczypospolitey/ ktora zákázywáć tego mocy nie miáłá/ o zábronienie tegoż vdáłá się/ ále do sámego Papieża/ wziąwszy przyczynne szkoły otwieráli/ ozwáły się ná to niektore Akádemie/ chcąc onym tego bronić [...]. SzemGrat 94. Wrocłáwiánin den Breßlawer/ Wrocłáwianká die Breßlawerin. DobrGram 189. Wrocłáwiánin ein Bürger von Breßlau. KellGram 102. Tego fortelu nie wspominam, ktory ma Skarb seorsivè z Wrocłáwianámi zá to, że się ná Cłach nie opowiadáią. DanOstSwada I, 25. XV. Nie miano iednak ufności w Zbigniewie, i w niektórych Wrocławianach. NaruszAHist 52. Sieciech, który domowey woyny był podżogą, nie miły Bolesławowi, iako oycowski faworyt, a młodością iego rządzić chcący: obmierzły też Zbigniewowi, że go miedzy mnichy osadził, i Wrocławianów przeciwko niemu poburzył, został ofiarą zgody Gnieznieńskiey. NaruszAHist 62.