ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 11.04.2024
WRZESZCZ rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Formy: lp M. wrzeszcz; C. wrzeszczowi; N. wrzeszczem; W. wrzeszczu; ~ lm M. uż. osob. wrzeszcze
Znaczenia:
»człowiek powodujący hałas, krzykacz«: Co ieśli dawną dumą będźiesz mu szkodźić chćiał/ Cżyń co chcesz nie Doktorem wrzesczem cię będźie zwał. WitkWol G3. Wrzészcze/ Vociferor [et] Vocidero [...] Qui vociferant saepe [et] Clamore tollere. Kn 1291. ...p. Wojnickiemu leśniczemu 2/ p. koniuszemu 1/ p. Szczechowiczowi 1/ p. Wrzeszczowi 1/ p. Jugowiczowej 2... InsGór 1706 96. CRIAILLEUR [...] (Qui criaille, qui fait bien du brut.) [...] KRZYKACZ hałaśnik wrzeszcz DanKolaDyk I, 398-399. Gdy podczas bawienia się iego w izbie chorego, ktorego z oka niespuści, słyszy trębacza, co do boiu pobudkę trąbi, ach! zawoła ze złorzeczeniem, bodaieś wisiał przeklęty wrzeszczu, bo bez ustanku przytrębuiesz, i krzyk czynisz nieznośny, ktory przeszkadza temu ubogiemu ranionemu człowiekowi odpoczynku. TeofPodosChar 60.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK