Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1649

Formy: bezok. wskrzesać; ~ cz. prze. lp ż 3. os. wskrzesała; n 3. os. wskrzesało; lm mos 3. os. wskrzesali; ~ cz. przy. pr. lm 1. os. wskrzesiemy; wskrzeszemy; ~ im. uprz. wskrzesawszy

Znaczenia:

»rozniecić; rozpalić, wzbudzić«: Przywędrował z Norembergu rzemieśniczek nie barzo poczesny, ani urodziwy do Turnowskich gór i zrobił kunszt tak znamienity, że wprzód krzesiwko, choć człowiek spal, gdy czas było wstać, wskrzesało ogień i samoż świecę zaświeciło abo stoczek. I jeśli pan gospodarz abo gość spał, ekscytarz tak długo budził, aż musiał ocknąć; jako skoro ocknął, zegar uderzył jak wiele z północy, to tak przy onym kunszcie beśpiecznie człowiek zostawał na zamierzony czas powstania, a zwłaszcza na nocy wielkiej gwoli czeladzi. NowSakBad 332. Nie serce, ale krzemień nosisz, panno, w sobie. Jam też nie stal, lecz stałość mając przeciw tobie, W ciemnej lodowni siedzę, a Wenus wskrzesała Ciche iskry twej chęci, którymi zagrzała Serce me zamrożone, czyniąc mi nadzieję, Że i twoje skamiale od ognia zmiękczeje. MorszHSumBar I 276. Wszytkich ogołem zapomnieć rożnośći Zebyśmy gardłem ich nie przypłaćili A wroćiwszy śię do spolney iednośći Nie wszczynać; ieśli ktorzy przewinili Tak postradane wskrześiemy wolnośći I spokoynieyszey zażyiemy chwili, Gdy o co zazdrość zrze śię więc niesyta, Poządna zgoda w poysrzod Nas zawita. ChrośKon 41. Mowi S. Antoni, w ten czás człowiek zwala z śiebie ten kámień, kiedy się przez pokutę do Bogá nawraca. Łázarz ow przez Chrystusa w Piśmie świętym wskrzeszony iest figurą każdego grzeszniká, w grzechach iáko w grobie iákim obumarło leżącego, kamieniem przywálonego; przychodźi wskrzesáć Łazarza Chrystus, aliśći náypierwey mowi, Tollite lapidem odwalcie kámień, potym głosem wielkim zwołał. SzembekSKaz D3. Zawołałam na was dwa ábo trzy razy; a widząc że mi nie odpowiádaćie, z łożkam się porwała, obudźiłam Chryzeidę, nie mogąc wam sama radźić; y ledwo ognia wskrzesawszy, wam na pomoc przyszłyśmy; niech będźie Bog pochwalony (złożywszy ręce) żeśćie do śiebie przyszli. UrfeRubJanAwan 46. eżeliby nawet potrzebne było potwierdzenie Prawa, coż nas wstrzymywać może żebyśmy o nie niedopraszali się i nie uprosili, pewni będąc, że w cierpliwey i powolney usilności powrociemy iedność Towarzystwa, wskrzeszemy ducha i zamiar ustawy Przodkow naszych, staniemy się kraiem rządnym, oświeconym, bogatym, a tym samym znaczącym i poważnym. KossakObyw 87. I Amarylli twemu posłubiona Sylwemu Zoną była przeznaczona, Juz by swą władźą Bogowie wspaniali Wsercu tak twardym iskierkę wskrzesali Miłośći wierney, y to polowanie Zmieniło by się juz kiedy wkochanie. GuarPastor 41.