W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 05.12.2019
WYGARBOWAĆ czas. dk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (wygarbować, wygarbywać; XVI, XVIII), SWil, SW (wygarbować, wygarbywać), SJP notują
SStp nie notują
Formy: bezok. wygarbować; ~ cz. prze. lp m 3. os. wygarbował; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. wygarbuję
Znaczenia:
1. »poddać skórę działaniu substancji chemicznych naturalnych lub syntetycznych w celu nadania jej miękkości i trwałości, wyprawić«:
Rekcja: co
DIese felle bring hin zum Weissgerber/ und bitte ihn/ er wolle sie mir wol aussgerben/ vnd das ich sie mit dem ersten mag wider bekom men. TE skory zánieś do biało skorniká/ á proś go/ żeby mi je dobrze wygárbował/ á żebych je co narychley mogł (mogłá) zaś dostáć. VolcDial 68. Meister/ hie bringe ich euch ein pahr Bockfell/ die solt ihr wol aussgerben/ vn[d] das sie nicht verwechselt werden. Mistrzu/ oto wam niosę parę kozłowych skor/ macie je dobrze wygárbowáć á żeby ich nie odmieniono. VolcDial 68.
2.przen. »zbić, wychłostać kogo«:
Rekcja: kogo
Cwiczę kogo/ Exerceo aliquem in aliquo studio. Excolo aliquem disciplinâ, doctrinâ [...] Człowiékiem vczynić/ Recoquere hominem [...] nostri tr. dicunt, wyczosáć/ wygárbowáć/ [...]. Kn 90-91. Wygárbowáć kogo/ tr. v. Wybiiam 10. et Cwiczę. Kn 1312.
Znaczenia niepewne:
1 a. 2: Wygarbować co, F. wygarbuię. 1) ausgerben. 2) ausgerben, ausprügeln. 1) achever de tanner, de corroier. 2) repasser le bufle comme il faut; savonner, rosser qu. T III 2674.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM