Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WYSZCIE

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: lp M. wyszcie; D. wyjścia // wyszcia; N. wyszciem

Znaczenia:

»opuszczenie jakiegoś miejsca«: ZAcney Korony Polskiey Rycerstwo támto/ Naiásniey: M. K. poczuwáiąc sie w powinney miłości/ ktorą powinni oyczyznie swoiey/ y W. K. M. Pánu swe[mu] M. obawiáiąc się áby zá tym wyszciem ich z korony w obce kraie ná służbę Cárá Dimitrá wászá K. M. y Rzeczp. zá rebelles y swowolnych rozumieć nie raczyli/ posły swoie z oświadczeniem sie wiernego y życzliwego poddánstwá swego do W. M. posłáli [...]. BielDiar C [D]. Ale pokaże to iáśnie poselstwo I. K m. Rycerstwu tamtemu/ co zá przyczyny tu I. K m. w wiodły. A żeby wszystkich nie powtarzáć/ iedná sie wspomni: Trwogá przyszłego ktorego sie spodziewáć przychodziło niebespieczenstwá to wyszcie z gránic przedśięwziąć I. K. M. kazáłá [...]. BielDiar Ciijj. Tak tedy po piąci dni wyszcia swego wrocił sie do Klasztorá płáczących Zakonic/ á w osobney komorce tám mieszkáiąc/ drugą czterydzieśći lat żył. ZwierPrzykład 118. Z Jass przyszła wiadomość, że Tatarowie stoją na Cecorze i że konno z Jass do Kamieńca zaharę prowadzić mają, który w tak ciężkim jest głodzie, że gdyby za niedziel dwie nie wprowadzono żywności, pasza janczarom deklarował nie bronić wyjścia z Kamieńca. SarPam 126.