Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, SW notują
SStp, SXVI (?), L (?), SWil, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1625

Formy: lp M. wymowca; N. wymowcą; ~ lm D. wymowców; C. wymowcom

Znaczenia:

»mówca«: Diomedes Wymowcá Atheński powiedział Krolowi Pfilipowi, kiedy Atheńskie woyska w Ceronei poráziwszy, od rádosci Sie upiwszy, z wieźniow się pośmiewał. StarPopr 84. Wymowcá/ Eloquens (substant.) architectus verborum, logodaedalus. Perfectus Orator, & Graecè ab eloquendo Retor, latine eloquens dictus est [...]. Kn 1321. Wymowca, ein Wohlredner, Redner, orateur. T III 2599.